ولادت حضرت زهرا(س)

به روی دست رسول(ص)-فاطمه(س)کرده ظهور

تموم عالم عشق –شدغرق شادی وشور

ارکان عرش داور(یازهرا (س) 2)

نورخداتومحشر(یازهرا (س) 2)

فاطمه(س)مطهر(یازهرا (س) 2)

یافاطمه(س)4

گل می ریزن ملائک –به یمن مقدم او

عیسی مریم دمش-ذره ای ازدم او

همه بگیم یافاطمه(س) (یازهرا (س) 2)

به دردوغمها مرهمه(یازهرا (س) 2)

مادرکل عالمه(یازهرا (س) 2)

یافاطمه (س)4

خلقت حق راهدف-ارض وسمادرشعف

گل کرده خنده روی –لبهای شاه نجف

همتای حیدر(ع)آمده(یازهرا (س) 2)

سوره کوثرآمده(یازهرا (س) 2)

حضرت مادرآمده(یازهرا (س) 2)

یافاطمه(س)4

هستی ماازهست تو بازدل من شدمست تو

یه کربلابده امشب عیدی ماتودست تو

به درگه تونوکرم (یازهرا (س) 2)

من سگ کوی حیدرم(ع) (یازهرا (س) 2)

به همه گفته ام بی بی(یازهرا (س) 2)

فقط توهستی مادرم(یازهرا (س) 2)

یافاطمه(س)4

*****(شور)

ولادت حضرت جواد(ع)

به درددلهادوااومده معدن جودوسخااومده

کف بزنیدوشادی کنید که ابن الرضا(ع)اومده

مرهم دردهای مردم عشق ملیکه شهرقم

معصومه(س)ورضا(ع)می بوسن کیه اون پسرامام هشتم(ع)

توجوادی(ع)-باب المرادی-می زنم به عشقت به طبل شادی

توسخایی –امیدمایی –میوه قلب امام رضایی (ع)

ابن الرضا(ع)خوش آمدی4

تودامن رضا(ع)می خنده درهای قصه رومی بنده

یک نگاه حیدری(ع)او مرده رومی کنه که زنده

امشب تولیلاومن مجنون مثل فرشته هایم حیرون

خادم توامشب رضا(ع)جان دورسرجواد(ع) بگردون

توسروری-تاج سری-امیدمابه روز محشری

توشاه من-پناه من –سوی توباشدنگاه من

ابن الرضا(ع)خوش آمدی4

توعشق من نگارمهربونم مثل توآقامن جوونم

یه کاری کن تاآخر عمر توهیئت آقامن بمونم

ای به دلهاتونورعین ای شهنشاه عالمین

عیدماباشه امشب زیارت قبرت توکاظمین

من گدایم –بی نوایم-خادم حرم بابات رضایم(ع)

گرچه زشتم-توسرنوشتم-باذکرت انگارتوی بهشتم

ابن الرضا(ع)خوش آمدی4

*****(شورولادتی)

ولادت حضرت علی(ع)

هستی شیعه از هست علیست(ع)

دل عاشق امشب مست علیست (ع)

کوربشه چشم دشمنای او

تقسیم جنت بادست علیست (ع)

علی (ع)اعلا-علی(ع)اعظم

علی(ع)ای عشقم-شاه دوعالم

دلبری –فقط مال علیه(ع)

این دلم-دنبال علیه (ع)

علی (ع)یامولا4

بادست تومی گرده چرخ گردون

تاتوئی لیلاآقامنم مجنون

یه دعاداریم امشب خدایا

مارودورسرعلی (ع)بگردون

علی(ع)والا-شاه لافتی

امشب دریابم-آقای ای آقا

نجفش-بخداعرش برینه

نام او-حیدر(ع)امیرالمومنینه(ع)

علی (ع)یامولا4

علی(ع)دروکعبه صدفه

دل عاشق درشوروشعفه

کبوترقلبم امشب رو

زائرقبرت تو نجفه

فاتح خیبر-ساقی کوثر

کف بزنیدکه-اومده حیدر(ع)

حیدر(ع)-به دلهانخستینی

حیدر(ع)-امیرالمومنینی(ع)

علی (ع)یامولا4

*****(شورولادتی )

ولادت حضرت علی (ع)

ملائک اومدن صف به صف

شادی کنان می زنن کف

می خونن همه بایک صدا

اومده علی (ع)شاه نجف

توئی سرور-پاک اطهر-می خونم ذکریاحیدر(ع)

تویی دلبر-منم نوکر-تانجف امشب ماروببر

ای شهنشاه بی قرین

حیدر(ع)امیرالمومنین(ع)3

آقاببین منتظرعنایتم

امضاء میشه بادست توشفاعتم

من شب وروزذکرتومی گم

ذکرالعلی(ع)باشه آقاعبادتم

ذکرمدامم-علی(ع)امامم-به درگه حیدر(ع)غلامم

ای شوروحالم-شاه دوعالم-اسم توباشه اسم اعظم

میادصدائی از جنان

حیدر(ع)امیرالمومنان(ع)3

ساقی امشب بیالب ترکن

دمی باعاشقان توسرکن

پربده مرغ دل ماروتو

نوکرخانه حیدر(ع)کن

ای قرارم-جان نثارم-عاشق روی حیدر(ع)کرارم

توامیرم-من اسیرم-مست ازباده خم غدیرم

ذکرلب روح الامین

حیدر(ع)امام المسلمین3

*****(مدح ولادت)

ولادت حضرت علی (ع)

فضای آسمان رانورگرفته

سروپاشادی وشور گرفته

به یمن مقدمش دیوارکعبه واگشته

علی (ع)حیدر(ع)امیرالمومنین(ع)پیداگشته

ملائکه امشب ریزه خوارن درپناهش

بنازم کعبه راشد زادگاهش

گلی دردامنش بنت اسدامشب دارد

علی(ع)حق وحق مع الاعلی(ع)برلب دارد

نوای جاءالحق فضای آسمان راپرنموده

علی(ع)رسول(ص)حق اورا ستوده

گرچه حق باشدعلی(ع)اماتوعلی (ع)دیگری

کاراوباشدخدائی کارتوهست سروری

ای که انس وملک وجن درپناه توست

افتخارکعبه اینست زادگاه توست

هم چوتوکس دردوعالم ندیده

خالق یکتاشاهکاری آفریده

ای که برخلقت عالم دلیلی

درمقام ومنزلت توبی بدیلی

******(مدح ولادت)

ولادت حضرت علی(ع)

علی (ع)زیباترین نام خداوند

که قبلم باولایش خورده پیوند

اگرداری توقصه دردل خویش

علی(ع)گوتاشوی آزاداز بند

علی (ع)زیباترین نام جهان است

که ذکراوبودشیرین تراز قند

بریزیدگل ،بپاشیدنقل،به یمن مقدم او

که زهرا(ع)می زندامشب لبخند

چه گویم من زاوتنهاهمین بس

که درب قلعه خیبرزجا کند

*****(شور)

سینه زنی شور حضرت زهرا(س)

توئی ارکان عرش داور

همسرمرتضا(ع)یاس پیمبر(ص)

رحمی کن به حالم بزارتوامشب

واسه یکباربه توبگم من مادر

زهرا(س)-ام ابیها زهرا(س)-جنت االاعلا

زهرا(س)-مادردنیا زهرا(س)-امیددلها

زهرا(س)یازهرا(س)

خلقت حق به توشدوابسته

سلام ای بانوی پهلوشکسته

بده امشب صله به نوکرخود

بی جون باهمون دستای خسته

زهرا(س)-امیدحیدر(ع) زهرا(س)-شافع محشر

زهرا(س)یاس پیمبر(ص) زهرا(س)گشتی توپرپر

زهرا(س)یازهرا(س)

دوربسترتومی گرده حیدر(ع)

زیرلب دختری میگه وای مادر

می زنه آتیش به قلب مولا

خاطره میخ ودیوارودر

زهرا(س)-کبوده بازوت زهرا(س)-شکسته پهلوت

زهرا(س)-نیلی شده روت زهرا(س)

مادر-مادرای مادر

*****(مدح ولادت )

ولادت امام جواد(ع)

مژده ای دل که زره خسروخوبان آمد

منشاجودوسخا،معنی ایمان آمد

کرم حق شده نازل باقدمش

شدزبان زدبه دوعالم کرمش

جلوه حق به محبان هویداشده است

گل بریزیدکه رضا(ع)باباشده است

عرشیان برقدم ابن رضا(ع)گل زده اند

انبیاءبردرش دست توسل زده اند

اولیاء مبهوت آن نیکوسرشت

نام اووامی کند درب بهشت

ازقدومش عرضه کردبرماخداوندبرکات

برقدوم پاک ابن الرضا(ع) صلوات

بس که لبخندروی لبهاداردامشب

نمک از لبهایش می بارد امشب

کیست اوجودخداوندگارعالمین

حضرت عشق شاهنشاه ملک کاظمین

مجلسی امشب برپادرجنان است

حضرت زهرا(س)امشب میزبان است

جلوه نورخداداده به عالم برات

برچهره دلربای جواد(ع)صلوات

این طرف خنده به لب داردحسین(ع)

آن طرف مولارضا(ع)درشوروشین

این طرف برروی دستان رباب

نوگلی بشکفته ودرپیچ وتاب

آن طرف جودخدابرعالمین گشته عیان

فاطمه(س)آمده بهردیدنش از جنان

هم علی(ع)وهم جواد(ع)است زیباصفات

برچهره این دوگل بلند صلوات

بده امشب تابنوشم می زساغر

شده برپاجشن میلاداصغر(ع)

یک دلم درکربلاهست یک دلم درکاظمین

هم رضا(ع)امشب عیدی می دهدهم مولاحسین(ع)

از سماءنغمه الله اکبرآمده

جشن میلادجواد(ع)واصغر(ع)آمده

*****صلواتی

این منشاجودوکرم وبرکات

ای بخشش حق درنعمات

ابن رضائی(ع)وعشق همه

بریمن قدم توصلوات

++++++++++

تودادی برکت این عالمین را

کرم را،عشق را،شوروشین را

ملائک ازسماء باشاخه گل

چراغان کرده اندکاظمین را

++++++

*****(شورولادتی )

ولادت امام جواد(ع)وحضرت علی اصغر(ع)

دوباره خداحالی داد تابخونیم ذکرجواد(ع)

پربگیریم بریم کاظمین واردبشیم از باب المراد

دل به تودادم-برس به فریادم

خادم رضا(ع)ونوکرجوادم(ع)

ابن الرضا(ع)خوش آمدی(ع)4

مرغ دل می زندپر به یادروی دلبر

دخیل عشق روبسته به قنداقه اصغر(ع)

مست می نابم-امشب آقادریابم

درجش میلادتو-دخیل طفل ربابم(س)

علی اصغر(ع)علی (ع)علی(ع)

متبرک شده زمین تاپانهادی نازنین

داره می خونه حسین(ع) به زیرلب این چنین

به قلب من امیدی-توبهترین نویدی

ببینم مثل اکبر(ع)-یه روز توقدکشیدی

علی اصغر(ع)علی(ع)علی(ع)

هرکی امشب که شاده بزنداز این باده

که خدایکباردیگه به حسین (ع)یک علی(ع)داده

اومدعلی اصغر(ع) –یک علی(ع)همچوحیدر(ع)

می برم اسمش رو- کوربشه چشم کافر

علی اصغر(ع)علی(ع)علی(ع)

عشق تودرضمیرم بابات حسین (ع)امیرم

به عشق روی اصغر(ع) بگه بمیرمیمیرم

خورشیدعالمینه-گل پسرحسینه(ع)

عیدی ماکه امشب –کربلا،کاظمینه

علی اصغر(ع)علی(ع)علی(ع)

*****(شورولادتی)

ولادت حضرت جواد(ع)

به درددلهادوااومده معدن جودوسخااومده

کف بزنیدشادی کنید که ابن الرضا(ع)اومده

مرهم دردهای مردم عشق ملیکه شهرقم

معصومه(س)ورضا(ع)می بوسنش کیه اون پسرامام هشتم(ع)

توجوادی(ع)-باب المرادی –می زنم به عشقت به طبل شادی

توسخایی –امیدمایی-میوه قلب امام رضائی (ع)

ابن الرضا(ع)خوش آمدی4

تودامن رضا(ع)می خنده درهای قصه رو می بنده

یک نگاه حیدری(ع)اون مرده رومی کنه که زنده

امشب تولیلاومن مجنون مثل فرشته هایم حیرون

خادم توامشب رضا(ع)جان دورسرجواد(ع)بگردون

توسروی –تاج سری-امید مابه روز محشری

توشاه من-پناه من- سوی توباشد نگاه من

ابن الرضا(ع)خوش آمدی4

توعشق من نگارمهربونم مثل توآقامن جوونم

یه کاری کن تاآخرعمر توهیئت آقا بمونم

ای به دلهاتونورعین ای شهنشاه عالمین

عیدی ماباشه امشب زیارت قبرت توکاظمین

من گدایم –توآقایم-خادم حرم بابات رضایم(ع)

گرچه زشتم -سرنوشتم –باذکرت انگارتوی بهشتم

ابن الرضا (ع)خوش آمدی

اشعاراردیبهشت ماه سروده شاعراهل بیت جهان میهن(علمدار(

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

قسم به آنکه به گنجشک بال و پر داده

همان که بال قنوت دم سحر داده

قسم به سوره ی خورشید و آیه آیه ی آن

که نور را به دل روشن بشر داده

قسم به آه درختی بدون بَر،که جبر

شکوه ساقه ی خود را به یک تبر داده

دمیده بر دم صور مدینه اسرافیل

ترانه خوانده و آواز عشق سر داده

که هان تمامی هفت آسمان نظاره کنید

فلک به دامن خورشیدتان قمر داده

کسی که وارث پیغمبر است ابتر نیست

خدا دوباره به این خاندان پسر داده

پسر نه کوثر قرآن ضامن آهو

جواد آل علی جان ضامن آهو

همان که سجدگهش آسمان عیسی شد

همان که خاک درش کوه طور موسی شد

همان که آرزویش بر دل زکریا ماند

همان که دیدن او آرزوی یحیی شد

همان که ذره شد از لطف چشم او خورشید

همان که قطره ز شوق نگاش دریا شد

همان که روشنی چشم آسمانی هاست

ستاره ی سحر آسمان بابا شد

همان که در وسط طعنه ها و تهمت ها

رسید و قصه ی کوثر دوباره احیا شد

مدینه مکه و ریحانه هم خدیجه ی آن

رضا رسول خدا و جواد ،زهرا شد

رسید سیب بهشت خدا، خدا را شکر

رسید یوسف یعقوب ما،خدا را شکر

به شیوه ی پدر این چشم مهربان شده است

همان نگاه همان عاطفه همان شده است

همان صمیمیت و گرمی و صفای سبز

همان پناه که آهو دخیل آن شده است

اگر غلط نکنم بوی یاس می آید

اگر درست بگویم رضا جوان شده است

جواد،جود خداوند آسمانها هست

که با زبان زمینی او بیان شده است

منم گدای امامی که قرص مهر و ماه

به دست سائل او مثل قرص نان شده است

فقط نه ملجأ حاجات مردمان زمین

که مأمن همه ی آسمانیان شده است

کسی که سائل این خانه هست می داند

جواد، جود کند سائلی نمی ماند

مخاطب همه ی نامه های من شده ای

توسلی همه روزه برای من شده ای

خودت نه حرز جوادت برای ما کافی ست

هزار شکر خدا را دعای من شده ای

در این زمین که هوای نفس کشیدن نیست

حیات من نفس من هوای من شده ای

دلم بهانه صحن تو دارد آقا باز

بهانه ی سفر کربلای من شده ای

مرا سفر ،سفر کاظمین قسمت کن

مرا زیارت قبر حسین قسمت کن

بر آن شديم باز كه دلبر بياوريم

در آسمان، ستاره ی ديگر بياوريم

بايد دوباره نخل ولا را ثمر دهيم

يعني به باغ عشق صنوبر بياوريم

خورشيد روي ديگري از نسل ياسها

مهتابي از تبار بيمبر بياوريم

اي جبرئيل مژده بده بر رضايمان

بايد براي پر زدنش پر بياوريم

تا چشمهاي ابتريان كورتر شود

بايد دوباره سوره كوثر بياوريم

اين طفل باب رحمت و باب مراد ماست

از اهل بيت ماست همانا جواد ماست

دستان ابرها سبد گاهواره اش

پر ميكشند حور و ملك با اشاره اش

دنيا ترانه خوان قدومش غزل غزل

جنت قصيده ايست ز يك استعاره اش

از عرش تا زمين همه صف بسته منتظر

دل بيقرار مانده به شوق نظاره اش

در لابلاي بال سپيد فرشتگان

خورشيد ديگريست رخ ماهپاره اش

غرق ستاره ميكند آغوش عشق را

وقتي رسيده با قدم پر ستاره اش

با خنده اش گل از گل بابا شكفته است

بر روي دست مادرش آرام خفته است

وقتي كه آمدي تو،باران نزول كرد

از فرط شوق بر تنمان جان نزول كرد

جبريل بهر تهنيت از نزد كردگار

همراه خيل حوري و قلمان نزول كرد

گويا دوباره مثل تمام كريمها

كاملترين كرامت انسان نزول كرد

در ليله هاي قدر خدا دفعه نهم

قرآن دوباره بر روي قرآن نزول كرد

اي يوسف رضا كه به بازار حسن تو

نرخ فروش يوسف كنعان نزول كرد

اي آسمان جود بباران كرامتت

در خرمن وجود بباران كرامتت

تو كوثر آمدي و ز كوثر چكيده اي

در ظلمت هميشه ی دنيا سپيده اي

تو اولين ولي خدايي كه اينچنين

در سن كودكي به امامت رسيده اي

مأمون و پور اكثم ، نزد تو عاجزند

با تيغ علم گردنشان را بريده اي

تو آن نسيم سبز در اوج طراوتي

كه در كوير مرده دلها وزيده اي

ما در مسير پرتو باب المراديت

تو در جوار جد خودت آرميده اي

مرده است هر كسي نرود زير دين تو

جانهاي ما فداي تو و كاظمين تو

پروردگارمان كه تورا آفريده است

ما را اسير دست شما آفريده است

قبل از ازل كه وصله جود شما شديم

مارا به خاطر تو گدا آفريده است

يعني به جز شما به كسي رو نميزنيم

وقتي جواد ابن رضا آفريده است

يعني تويي كه نقطه عطف كرامتي

خالق براي جود خدا آفريده است

با هديه اش براي امام رئوفمان

بابي براي حاجت ما آفريده است

با نام تو هر آينه دلشاد ميشود

هر كس دخيل بنجره فولاد ميشود

نسیمی از سر زلفت بهار دنیا شد

تو آمدی و امیدی به عشق پیدا شد

تو آمدی و خبر آمد از سرادق عرش

زمین برای همیشه پر از مسیحا شد

درست مثل زمان تولد زهرا

مدینه مثل زمین های مکه زیبا شد

هزار حظ منزه به دیده اش آمد

همین که چشم ستاره به روی تو وا شد

و آسمان اگر امروز این همه بالاست

به پای قامت طوبایی شما پا شد

صدای پای کریمانه تو می آید

دلم به پشت در خانه تو می آید

تو نور عشقی و حق آفتابتان کرده است

دعای سبزی و حق مستجابتان کرده است

میان خیل هزاران هزار بخشنده

برای جود خودش انتخابتان کرده است

هزار و چهار صد سال می شود که خدا

مرا پیاله به دست شرابتان کرده است

تو را سرشته و ادغام کرده با قرآن

تو را نوشته و حالا کتابتان کرده است

قسم به کعبه برای شفاعت فرداست

اگر جواد الائمه خطابتان کرده است

خدا سرشته تو را تا که مثل نور کند

کریمی اش به کریمی تو ظهور کنتد

مسیح سبز نفس های تو حیاتم داد

شعاع نور ضریحت به جاده ام افتاد

برای آنکه خدا حاجت مرا بدهد

مرا نوشت و مرید تو را نوشت مراد

به روی صفحه پیشانی ام ملائک تو

نوشته اند سگ خانه امام جواد

چگونه لطف نداری به این اسیری که

غلام حلقه به گوش تو بوده مادر زاد

صدای اول عشق و صدای آخر عشق

تمام عشقی و ای عشق خانه ات آباد

رسیده است به روی مهت سلام رضا

علی اکبر در خانه امام رضا

تو آمدی پی اکرام و هم نشینیمان

جواب عاطفه باشی به مستکینیمان

تو آمدی ز طبق های آسمان پایین

و کردی از پی چشمانتان زمینیمان

چگونه دست توسل نیاوریم آقا

تو آمدی که همیشه گدا ببینیمان

تویی تو ماحصل چله ی توسل ها

تویی شراب طهورای اربعینیمان

تویی که حق خدایی به گردنم داری

تو آفریده شدی تا بیافرینیمان

تو را جواد و مرا آفریده ات کردند

قتیل آن دو کمان کشیده ات کردند

نگاه بی مثلت از تبار خورشید است

ضریح چشم قشنگت مدار خورشید است

کواکب از جریان تو نور می گیرند

طلوع نور شما تا دیار خورشید است

تو انعکاس جمال امام خورشیدی

شبیه آینه ای که کنار خورشید است

همین که سردی مان رفت و فصل گرما شد

به گوش خویش سرودم که کار خورشید است

قسم به حرمت خاک زمین کرب و بلا

به آن دیار که مه پاره یار خورشید است

جواب کودک خورشید سر بریدن نیست

جواب نور گلوی سحر بریدن نیست

ر سر آنم زبان بگشايم و آوا كنم

خويش را در محضر مولاي خود پيدا كنم

تا بگويد سر گذشت غربتش را بهر من

سر گذارم بر قدومش با دلش نجوا كنم

او امام هشتم و آئينه ذات خداست

عالمي را من فقط با نام او شيدا كنم

تا كه مولانا رضا از دست من گردد رضا

از زبان حال او گويم روايت اي خدا

سالها من منتظر بودم كه آيد گوهرم

اين مبارك كودك و نور دو چشم مادرم

او مبارك تر بود از هر چه مولود است وبس

او محمد يا جواد است وبود تاج سرم

او امامت را برايم تا ابد تثبيت كرد

كرد رسوا فتنه ي خصم لعين و ابتر م

او مسيح عترت صديقه ي اطهر بود

در مقام عصمتش همپايه ي كوثر بود

كودك است اما چو لب وا كرد غوغايي نمود

خطبه اي كوتاه خواند و كار زيبايي نمود

آنچنان شيوا سخن گفت و عدو را پست كرد

آنكه اهلش بود گفتا كار زهرايي نمود

رفع تهمت كرد، از آن كه ز مريم برتر است

بهر مادر كودك نازم مسيحايي نمود

گفت من از نسل زهرايم عزيز حيدرم

من جواد ابن الرضا آئينه پيغمبرم

گر نمي آمد بناي دين حق كامل نبود

دشمن من شاد مي شد گر مرا حاصل نبود

گر نمكي آمد اگر چه بعد عمري انتظار

تهمت ديرينه ي ابتر مرا باطل نبود

بهر ديدار جمال نازنين كودكم

كس شبيه من چنين آشفته و بيدل نبود

پيش زهرا سر فرازم اين جواد من بود

ني كه بهر شيعه اين باب المراد من بود

دست از او بر مداريد اين گل زهرا بود

دست او باز است وكارش حل مشكل ها بود

ني فقط آبادي دنيا بخواهيد از جواد

در قيامت كار او زيباتر از دنيا بود

كم از او هرگز مخواهيد اين جفا بر او شود

عاشق ديدار سائل چشم اين آقا بود

هستي ام دار وندار من همين دردانه است

هر كه صاحب عقل باشد بهر او ديوانه است

با چه جرات شرح او صاف كمالش مي كنيد

با قياس يوسفي وصف جمالش ميكنيد

يوسف از درياي زيبايي او يك قطره است

از خدا گو ئيد گر نشر خصالش مي كنيد

اين جواد من شبيه من غريب وبي كس است

منعم از گريه چرا وقت وصالش مي كنيد

گو ئيا مي بينم اينك در جواني دلبرم

مي شود مظلوم كشته مثل زهرا مادرم

ماهيان بحر و مرغان هوا گريان او

جمله ذرات دو عالم ميشود نالان او

از شرار زهرو از سوز عطش پرپر زند

كف زند شادي نمايد زوج بي ايمان او

در شب ميلاد او من روضه خواني مي كنم

جان من كه باب او هستم فداي جان او

اولين مرثيه خوان و روضه خوان او منم

هر كه گويد از غم او ميزبان او منم

آرزوی وصل دلبر داشتم

بند هوش از پای دلبر داشتم

تا مهیا بهر پروازی شوم

همسفر با یار همرازی شوم

ناگهان یارم دل و جانم ربود

دلبری کز روز اول رخ نمود

آمد از لطفش قفس را در شکست

در خیالم صحنه هایی نقش بست

با ملائک در ترنم شد دلم

از صفا پر شد تمام محفلم

با نسیم آرزوها در فلک

گوئیا بر هم خورد بال ملک

قدسیان جام طهورایی به دست

جرعه ریز عاشقان می پرست

حوریان در رقص و آواز و سرور

غوطه ها بنموده در دریای نور

آسمان مشتاق روی ماه بود

ماه عالم دیده اش بر راه بود

عرش خود را فرش ره کرده خدا

تا رسد دردانه جان رضا

با حضورش مصطفی آید به یاد

نام زیبایش محمد یا جواد

یا جواد ای ساقی جود و کرم

ای نگاهت چشمه نور حرم

یا جواد ای قبله لطف و صفا

معدنی از رحمت و مهر و وفا

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

---------------------(شعر ولادت)-----
از قــــــدرت لايـــزالـــــي يــــــزدانــــــي

گـرديــده قــلــوب شـيــعــيـان نوراني

از فــاطــمــه بـنــت اســـد شـــد ظــاهــر

در كـعــبــه وجـــود عـــلـي عـمراني

كــرده ســـت عــلــي بـبـزم جـانـان ماوا

يــزدان كــنــد از ولي خود مـهـماني

بـنـهـاده خــدا تــــاج ولايــــش بــر ســر

يعـنـي كــه بــه بـنــدگان ما سلطاني

هـر كـس كـه ز فـرمـان عـلي سرپيچيد

گــردد بـه جـهــيــم تـا ابــد زنـدانــي

بــا مـهــر عـلـي خـانــه دل كـــن آبــــاد

خـود را بــرهـان ز وحـشت ويراني

اي شــيـعـه ز جـان تـابع فرمانش باش

گر جنت و فردوس برين خواهـانـي

در روز جـــزا بــيـــم بـــــدل راه مـــــده

گـر رهـبـر خويش مرتضي مـيـداني

در مدح علي «حياتي» از صدق بكوش

گـر عـاشـق و شيداي شه مـردانـي

مست تـولای تـو ام یـا علی (ع)

عاشق و شیدای تو ام یا علی (ع)

دیـده ی تو انس ندارد به خـواب

یک سحر ای ماه کرامت بتـاب

وسوســه ام می کند آهنگ تو

سـاز دل انگیــز شبـاهنـگ تو

شهر فرو رفتــه به غفلت همـه

سلسله پیچیــده به ظلمت همه

بانـــوی مهتاب کشـــد انتظـار

تا کـه بتابی تـو در ایـن شام تـار

سـایه بـه سـایه پی تــو می دوم

اسم تو را بر لب خـود می بـرم

نام تـو درمــان همــه درد مـن

زمزمـه ی گـرم شب سـرد مـن

*********

یا علـــی ُیا علــی ُیـا علــی

می گذری از همـه دنیا علــی

می گذری در دل شب ها علی

می شکفی بر همه لب ها علی

چشم یتیمـی پُـر الماس شــد

سینه ی تو باغ گل یاس شــد

مست دو چشـم تـو دل آسمان

مات نگـاه تـو همـه کهکشـان

پلک بزن تا که بجوشــد بهـار

باز پـُر از گل شـود این رهگذار

عطر تو از صورت گل می چکد

دم به دم از عشق تو دم می زند

قبله ی شمس و قمری یا علـی

جلوه ی صبح و سحری یا علـی

کلبـه ی تاریک مــرا در بـــزن

گـاه بـه تنهایـی من سـر بــزن

ای همه خورشیـــد پناهم بده

در بگشا بـر من و راهـم بــده

دست مـن و دامـن مولا علی

عشق تو با دل چه کند یا علی

می گذری از همه دنیــا علی

یا علـــی ُیا علــی ُیا علــی

********

بـاغ کرامت، نفس دست تــو

جان به لب آمده سرمست تـو

ای همـه ذرات، تو را مشتـری

گم شده را ره به کجا می بری

گم شـده انسان به غبـار زمان

کـرده فراموش تو را بی گمان

بی تو همه روز جهان ظلمت ست

سهـم همـه آینـه ها حیرت ست

نبض جهان با نفست می زنــد

تـار بـه تـار نگهت مــی تنــد

مهر تو در جان همــه عالم ست

پیش تو دریا همه یک شبنم ست

کاش به شکرانه ی عشق شما

پرتـویی از نــور بتابــد بـه ما

اصل حقیقت تـو و باقی همـه

آینــه گـردان تـو و فـاطمـه

کـاش برویــد بـه دلم آفتـاب

روی تو بینم چو برآیم ز خواب

کولــی آواره ی دل یـا امیــر

کاش به زندان تو باشـد اسیـر

نــور نماز تو کجـا ، دل کجـا ؟

سوز و گداز تـو کجا، دل کجا ؟

کاش که تندر زده بود و تگرگ

کاش رها می شدم از خواب مرگ

کاش عدالتکده جان می گرفت

کوچه ز دستان تو نان می گرفت

کاش که این قوم خدا داشتند

در شب افسانه تو را داشتنــد

ســوره ی زلزال نـدارد اثـــر

قوم چه دارد ز قیامت خبـر ؟

روح حقیقت یله زیــر غبـــار

تیـغ دو دم را بتکان ذوالفقـار

.----------(شور- نميدم يه تار موت و)---

              علی علی علی علی
نمیدم یه تار موت و به تموم عالمی
         اگه دستم و نگیری من میشم جهنمی
اگه تو محل بذاری به غلامت یه کمی
       به علی قسم ندارم توی دنیا هیچ غمی
رؤیای منی دنیای منی

تو تنها فقط فقط مولای منی
یا حیدر مدد 2

                یا حیدر ابوتراب یا حیدر مدد

همیشه به نامت آقا دهنم معطره
    حتی بی وضو نبی هم اسمت و نمی بره
آقا خیلی ها ندارن چشم دیدن تو رو
        چون نمیتونن ببینن علی از همه سره
ای باغ و بهار صاحب اختیار

طوفان می کنی علی تو با ذوالفقار
یا حیدر مدد 2

یا حیدر ابوتراب یا حیدر مدد

این نماز و این عبادت بی تو تضمین نمیشه
دین بی محبت تو به خدا دین نمیشه
آرزومه شب میلاد توی ایوون نجف
ذکر یا علی بگیریم، بهتر از این نمیشه
شاه لوکشف سلطان نجف

کل دنیا یه طرف حیدر یک طرف
یا حیدر مدد 2

یا حیدر ابوتراب یا حیدر مدد

-(سرود – شور – يداله فوق ايديهم)---

یدالله فوق ایدیهم3
توی عشق و توی مستی

توی این عالم هستی
روی دست حیدر نیست دیگه دستی
یدالله فوق ایدیهم
دست خدا، دست علی

مست خدا، مست علی
یدالله فوق ایدیهم

به خدا خونه خرابم

                          مست این باده نابم
         خاک زیر نعلین بوترابم
             یدالله فوق ایدیهم
بوی خدا، بوی علی

روی خدا، روی علی
یدالله فوق ایدیهم

---(سرود- بيايد همه ساغر بدست)----

بیائید همه ساغر به دست

                       بریم به دیار نجف 2
سرزمین رویاها که بهتر از بهشته
        رو کتیبه های ایوون نجف نوشته
        سیدی علیٌ، سید السیاده
      ضربه علیٌ، افضل العباده
          علی علی حیدر مدد

به عرض و سما نام تو

                        کسی نبرد بی وضو
کعبه از وجود حیدر آبرو گرفته
      خونه خدا هم امشب ذکر هو گرفته
     با ستاره ها چون، خالق تعالی
     یا علی نوشته، روی آسمانها
          علی علی حیدر مدد

-------(سرود- بگواي كتاب عليين)----

بگو ای کتاب علییین

به هر مذهب و به هر آئین
که من بنده علی هستم

                        لکم دینکم ولی الدین
قبله ام، علی علی علی علی
               کعبه ام، علی علی علی علی
دلبرم، علی علی علی علی
               سرورم، علی علی علی عل
          علی علی علی علی

دلم گرم گفتگوی تو

من هستم غلام کوی تو
بهشت و با همه نعمتهاش

                    نمی دم به تار موی تو
هستیم، علی علی علی علی
                مستیم، علی علی علی علی
مشعرم، علی علی علی علی
               محشرم، علی علی علی علی
          علی علی علی علی

اونایی که منکرت هستن

خدایی نمازشون هیچه
به اسمت قسم که تو محشر

                   خدا نسخشون و می پیچه
دین من، علی علی علی علی
            عشق من، علی علی علی علی
روح من، علی علی علی علی
             جون من، علی علی علی علی
        علی علی علی علی

-----------(سرود – بااينكه خيلي )---

با اینکه خیلی ناقابلم

دستی نوشته روی دلم
یا حیدر یا حیدر
یا علی، قمر شبهامه

یا علی، همه رویامه
یا علی، پدر آقامه

یا علی، یا حیدر، یا حیدر

روزی دهنده من تویی

برگ برنده من تویی
یا حیدر یا حیدر
یا علی، تو دم عیسایی

یا علی، تو ید موسایی
یا علی، نفس زهرایی

یا علی، یا حیدر، یا حیدر

من عاشق توام تا ابد

قلبم به عشق تو می طپد
یا حیدر یا حیدر
یا علی، ضربان قلبم

یا علی، نفس این عالم
یا علی، درد ما را مرهم

یا علی، یا حیدر، یا حیدر

----(سرود – علي بگو تا كه قلبت)----

علی بگو، تا که قلبت جلا بگیره

علی بگو، تا دلامون صفا بگیره
علی بگو، تا که دردت دوا بگیره

علی بگو، تا مریضت شفا بگیره
علی ، علی علی، علی علی علی علی

علی بگو، تا خدا رو بشی تو بنده

علی بگو، تا که زهرا بهت بخنده
علی بگو، اگه میخوای برگ برنده

علی بگو، همونی که خیبر و کنده
علی ، علی علی، علی علی علی علی

علی بگو، اگه میخوای کرببلا رو

علی بگو، اگخ میخوای امام رضا رو
علی بگو، اگه میخوای قبله نما رو

علی بگو،تا ببینی لطف خدا رو
علی ، علی علی، علی علی علی علی

علی بگو، که علی روح هر نمازه

علی بگو، در خونش همیشه بازه
علی بگو، که خدا هم برات می سازه

علی بگو، همه عالم بهش می نازه
علی ، علی علی، علی علی علی علی

علی بگو،که علی اسم کردگاره

علی بگو،که علی صاحب اختیاره
علی بگو، که علی دومی نداره

علی بگو،برات از آسمون بباره
علی ، علی علی، علی علی علی علی

علی بگو، پدر شبر و شبیره

علی بگو، که به همرات دعای خیره
علی بگو، که علی قبله گاه و دیره

علی بگو، تا بلرزه دل مغیره
علی ، علی علی، علی علی علی علی

علي بگو ، كه علي ذكرعالمينه

علي بگو، كه علي نورهردوعينه

علي بگو، ذكر لبهاي زينبينه

علي بگو ،نوحه ي بين الحرمينه

علي بگو، باباي عشق عالمينه

علي بگو، كه دلم عاشق حسينه

علی ، علی علی، علی علی علی علی

علي بگو ، كه علي گشته ذكر ياهو

علي بگو، كه علي كرده گل رو خوشبو

علي بگو، به مدد از ضامن آهو

علي بگو ، وحده لا شريك لاهو

علی ، علی علی، علی علی علی علی

----------------(شعر – زمزمه)-----

ای دو جهـان طـور تجلاّی تو
                                گنــج خداونــد، تـولاّی تــو
ارض و سما خاک کف پای تو
                                 روی خـدا روی دل‌آرای تـو
روح دو پهلوی نبی، همسرت
                                   بیـت خــدا زادگـهِ مـادرت

وجه خدا، جان محمّد علی
                                      فـاتح میــدان محمّد علی
باغ و گلستان محمّد علی
                                       تمـام قــرآن محمّد علی
فوق همه خلق و همانندِ خلق
                                عبـد خداونـد و خداونـدِ خلق

روح مسیحا ز دمِ کیست؟ تو
                                وجـود، زیـر علـم کیست؟ تو
قلب محمّد حـرمِ کیست؟ تو
                               بر سر دوشش قدم کیست؟ تو
قوام اسلام تویی یا علی
                                      تمام اسلام تویی یا علی

تیغ تو بشْکست چو در کارزار
                                 داد خداونــد تــو را ذوالفقار
بیـن زمیـن و آسمـان آشکار
                                 گفت امیـن وحـی پـروردگار
سلام حق باد به مولا علی
                                   نیست جوانمردی، الاّ علی
شیرخـدا شیرمحمّد علی است
                             بازو و شمشیر محمّد علی است
دین جهانگیر محمّد علی است
                                تمام تفسیـر محمّـد علی است
آی همـــه فراریـــانِ اُحُــد
                                  اُحُد به شمشیر علی فتح شد

کیست علی؟ به خلق عالم، امیر
                               کیست علی؟ ولــیّ حــیّ قدیر
کیست علی؟ امام پیش از غدیر
                                کیست علی؟ رفیـق پـیر فقیر
علی که لحم و دمِ پیغمبر است
                               فاتـح بَـدر و اُحد و خیبر است

تو از سخـن فراتـری یا علی
                               تو فوق وهم و بـاوری یا علی
تو هستـیِ پیمبــری یا علی
                               تو حیدری، تو حیدری یا علی
تو گوهر ناب یمِ خلقتی
                                        تو ناشناس عالمِ خلقتی

حجّت ما بر همگـان تمـام است
                            غصب خلافت علـی حـرام است
علی فقط صاحب این مقام است
                             علی علی علی علـی امـام است
جای دروغ و حیله و مکر نیست
                              امـام زهـرا کـه ابوبکــر نیست

قسم به قرآن به محمّد به آل
                                  شهادتین از تو گرفتـه کمال
بهشت دور تـو زنــد بال‌بال
                                  نماز تو نماز تو کـرده حـال
ستاره محو اشکِ شب‌های تو
                                 بوسـه‌زده دعـا به لب‌های تو

روز ازل محفل ما بـود و تو
                                  حاصـل ناقابـل مـا بود و تو
لحظۀ خلقت گِل ما بود و تو
                               پیش‌تر از ما، دل ما بود و تو
حـال اگـر مغـز و یـا پـوستیم
                               هرچه که هستیم، علی دوستیم

من که به حد صفر هم نیستیم
                            تو دادی از لطف و کـرم، بیستم
حال که بـا دوستی‌ات زیستم
                                بـه روی مـن نیـاوری کیستم
مانده و از بـار گنـه خسته‌ام
                                   بیـدلم امـا به تو دل بسته‌ام

عنایتی کن که گدایت شوم
                                غباری از خاک سرایت شوم
کبوتـر نغمـه‌سرایـت شـوم
                                   «میثمِ» افتاده ز پایت شـوم
با همـه گفتم تـو امام منی
                                    مباد دست رد به قلبم زنی

--------------------(شعر)-----

ای کعبه! داری یک جهان جان در بر امشب
الحق که از هر شب شدی زیباتر امشب
آغوش جان را بـاز کن جانـانـه آمـد
هنگام قربانی است، صاحب خانه آمـد
جبریل را از بـهر دربـانی بیـاور
ماننـد اسماعیل قربـانی بیـاور
ای کعبه! حقِّ صاحب خود را ادا کن
حجاج را در مقدم مولا فـدا کن
خیل ملائک کعبه را در بر گرفتند
بت ها به کعبه ذکر یا حیدر گرفتند
حِجر و حَجر، رکن عراقی، رکن شامی
گویند مـولا مقدمت بـادا گرامی
زمزم، به اشک شوق، جان را شستشو ده
هر چار رکن کعبه را با هم وضو ده
مکه تجلی گاه داور گشته امشب
کعبه گریبان چاک حیدر گشته امشب
ای کعبه بنگر وجه الله الصمد را
آغوش بگشا، بار ده، بنت اسد را
تاریخ می گوید علی مولود کعبه است
مولود کعبه نه، بگو موعود کعبه است
او پیشتر از کعبه بوده، نکته این است
پس کعبه مولود امیرالمومنین است
مکه بـه توفیق ولایت محترم شد
امشب حرم از مقدم مولا حرم شد
سرّی است در این خانه باید لب فرو بست
حتی حرم این راز پنهان را ندیده‌ست
از چار رکن کعبه پرسیدم علی کیست
گفتند بـا حیرت خدا هست و خدا نیست
حجر و صفا و مروه و زمزم نـدانست
از بیت کردم این سؤال، او هم ندانست
تصویـر حسن غیب در آیینۀ اوست
قرآن نازل نـاشده در سینۀ اوست
از اول خلقت علی مشکل گشا بود
عالم نبود و آن جمال دلگشا بـود
او از خدا حکم دو عالم را گرفته
او در تکامل دست آدم را گرفته
خورشید، اسرار درون را با علی گفت
پیش از درخشیدن همانا «یا علی» گفت
پیغمبران هم با علی بودند و هستند
پیش از نبوت با خدا این عهد بستند
جبریل ذکر «لافتی الاعلی» گفت
حتّی محمّد هم به خیبر یا علی گفت
حکم از خدا بود و قلم دست علی بود
در فتح خیبر هم علم دست علی بود
اوصاف حیدر را نماید کس چگونه؟
جان محمد را ستاید کس چگونه؟
خلقت کجا داند کجا داند علی کیست؟
تنها خدا داند خدا داند علی کیست
این کفر نبوَد، تا خدا دارد خدایی
با دست حیدر می کند مشکل گشایی
آنانکه از میزان حق، حق را ربودند
والله خاک کفش قنبر هم نبـودنـد
کی فتح کرده بدر و احزاب و احد را؟
کی کشته با یک ضربه عمرو عبدود را؟
کی در شب معراج با احمد نشسته؟
کی بر سر دوش محمد بت شکسته؟
کی کرده در میلاد، قرآن را قرائت؟
کی خوانده بـر کفار آیات بـرائت؟
کی جز علی نفس پیمبر شد؟ بگویید
آیینۀ زهرای اطـهر شد؟ بـگویید
کی در اخوت شد برادر بـا محمّد؟
کی غیر حیدر شد برابر بـا محمّد؟
کی بهر حفظ جان احمد ترک جان گفت؟
کی جان به کف بگرفت و جای مصطفی خفت؟
کی یک تنه ره بست بر خیل عدو تنگ؟
کی بر بدن آمد نود زخمش به یک جنگ؟
کی جز علی بر خصم خود شمشیر بخشید؟
کی جز علی یک شب چهل منزل درخشید؟
کی مثل حیدر جوشن بی پشت پوشید؟
کی در تمام جنگ‌ها چون او خروشید؟
کی جز علی از اشک طفلی داشت پروا؟
کی غیر حیدر با محمد کرده نجوا؟
ای اهل عالم آیۀ اکمال دین چیست؟
این «لافتی الاعلی» درباره کیست؟
آن کس‌که خواندش خواجۀ کل،«کلّ دین» کیست؟
میزان حق غیر از امیرالمومنین کیست؟
ای تیغ حق از«بدر» تا «صفین» حیدر!
نفس محمد یـا ابـوالسبطین حیدر!
شیر خدا و شیر پیغمبر تـویی تـو
حیدر تویی، حیدر تویی، حیدر تویی تو
تو مصطفی را مهری و قهری علی جان
او شهر علم و تو درِ شهری علی جان
این شهر غیر از تو در دیگر ندارد
اسلام جز تو یا علی، حیدر ندارد
تو پای تا سر رحمۀٌ للعالمینی
هم جان شیرین نبی، هم جانشینی
من کیستم یک قطرۀ ناچیزِ ناچیز
کز بحر جودت گشته‌ام لبریزِ لبریز
بی تو خدا را بندگی کردم؟ نکردم
جز با ولایت زندگی کردم؟ نکردم
تـابید از اول در دلم نـور هدایت
هرگز نخواندم یک نماز بی ولایت
یک باغ گل دارم، اگر خارم علی جان
هر کس که هستم دوستت دارم علی جان
لطف غیورت کی مرا وا می‌گـذارد؟
کی در جهنم دوستت پا می‌گـذارد؟
دوزخ که جای دوستان مرتضی نیست!
آخر جهنم را مگر شرم و حیا نیست؟!
حتی اگر در قعر دوزخ پـا گـذارم
از شعله‌های خشم آن بـاکی نـدارم
با این سخن داد از درون دل بـرآرم
آتش مسوزان! من علی را دوست دارم
"میثم"همین است و همین است وجزاین نیست
دین جـز تـولای امیرالمومنین نیست

---------------(شعر ميلاديه)-----

روح الامین! به بام حرم رو، اذان بگو
بعد از اذان، ثنای علی همچنان بگو
اوصاف شیر حق به زمین و زمان بگو
لب را بشو به زمزم و با حاجیان بگو
کامشب شب ولادت صاحب حرم شده
بیت الحرم به مقدم مولا حرم شده

امشب به کعبه فاطمه پروانه علی است
دل دور کعبه گردد و دیوانه علی است
دست خدا به کعبه روی شانه علی است
امشب دل رسول خدا خانه علی است
باور کنید جان به تن کعبه آمده
باور کنید بت شکن کعبه آمده

امشب به لوح نقش قلم ذکر یا علی است
آوای سنگ های حرم ذکر یا علی است
بت‌های کعبه را همه دم ذکر یا علی است
امشب دعای فاطمه هم ذکر یا علی است
امشب زمین به یمن علی عرش می‌شود
امشب فلک ز بال ملک فرش می‌شود

ای کعبه جلوۀ ازلی را نگاه کن
مرآت حسن لم یزلی را نگاه کن
عید ولایت است ولی را نگاه کن
یا فاطمه جمال علی را نگاه کن
آیینه از جمال جمیل خدا بگیر
با چهرۀ علی زخدا رونما بگیر

مادر، تمام هستی پیغمبر است این
از انبیا به غیر محمد سر است این
بر خلق آسمان و زمین رهبر است این
دستش مبند بنت اسد، حیدر است این
ای دخت شیر! بهر نبی شیر زاده‌ای
شیری که هست صاحب شمشیر،زاده‌ای

تو دخت شیری و اسدالله زاده‌ای
بر جمله خلق، رهبر آگاه زاده‌ای
بهر رسول، همدم و همراه زاده‌ای
خوشتر ز آفتاب رجب، ماه زاده‌ای
نوزاد تو کز او حرم الله منجلی است
آیینۀ تمام نمای خدا، علی است

نقش همیشه زنده ی لوح و قلم علی است
در بین اولیا به دو عالم عَلم علی است
تصویری از حقیقت حُسن قِدم علی است
سعی و صفا و زمزم و رکن و حرم علی است
قرآن به وصف اوست که تکمیل می‌شود
جـز او چـه کس معلم جبریل می‌شود

روز نخست ارض و سما گفت یا علی
روح الامین به وقت دعا گفت یا علی
آدم به موج درد و بلا گفت یا علی
در جنگ‌ها رسول خدا گفت یا علی
در ذوالفقار زمزمۀ لافتی علی است
بر روی هر که می‌نگرم نقش یاعلی است

ای شهریار کشور جان یا علی مدد
ای دستگیر خلق جهان یا علی مدد
ای رهنمای گمشدگان یا علی مدد
ای ذکر اهل دل به زبان یا علی مدد
ما جان و دل به مهر تو آراستیم و بس
روز نخست از تو، تو را خواستیم و بس

مرغ دلم کبوتر صحن و سرای توست
شیرین ترین ترانۀ روحم ثنای توست
مُهر حلال زادگی من ولای توست
هر سو که رو نهم حرم با صفای توست
از لحظه‌ای که پای به دنیا گذاشتم
دینی به جز ولای تو مولا نداشتم

گل بی نسیم مهر تو پژمرده می‌شود
دل بی شرار عشق تو افسرده می‌شود
نام تو با کلام خدا برده می‌شود
یاد دمت مسیحِ دل مرده می‌شود
تـو کیستی؟ امام تمام امام‌ها
بر حضرتت هماره درود و سلام‌ها

بی مِهر تو قبول صلوه و صیام نیست
تکبیر و حمد و نیت و رکن و قیام نیست
تبلیغ دین احمد مرسل تمام نیست
ما را به جز تو بعد پیمبر امام نیست
این مذهب و عقیده و ایمان"میثم"است
حتی بهشت گـر تـو نباشی جهنم است

------(خداحافظی با نجف)-----

ای ولی معبودم ، سربه درگهت سودم

زائربدی بودم ، رفتم از سرکویت

یاعلی خداحافظ4

با دوچشم خونبارم من فقط تورا دارم

روبه هرطرف آرم دیده ام بود سویت

یاعلی خدا حافظ4

لطف ورحمتت باید تا مرا بیاراید

هرکجا روم آید برمشام جان مویت

یاعلی خدا حافظ4

با گناه سنگینم جلوه کن به بالینم

وقت مرگ خود چینم لاله از گل رویت

یاعلی خداحافظ4

بانگاه احسانت کن نظربه مهمانت

ای نبی ثنا خوانت ای خداثنا گویت

یاعلی خدا حافظ4

دادی ازکرم راهم حاجت ازتو میخواهم

من گدای درگاهم توکرم بود خویت

یاعلی .........................

ناله خیزد ازنایم این بود تمنایم

تادوباره بازآیم درحریم نیکویت

یاعلی .........................

------------(شعر)----

ای نجف ای مزار پاک علی ای وجود تو گشته خاک علی

ای سرشت من وسرشت همه ای بهشت من وبهشت همه

ای تراب ابوتراب ، نجف شهرزیبای آفتاب نجف

از وطن رو به این در آوردم مهرآل پیمبر آوردم

ای ولی خدا سلام علی حجت کبریا سلام علی

خاک ذریّه ی بتولم کن روسیاهم، بدم، قبولم کن

گرچه یک عمر زیردین توام هرکه ام عاشق حسین توام

زائر درگه شما هستم

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

ای که شد کعبه ولادتگه تو    ***    معبد حق شده خلوتگه تو
فاطمه بنت اسد مام تو شد    ***    مادر پاک و نکونام تو شد
مولد تو حرم بیت اللّه   ***    حبّذا از رجبِ شهر اللّه‏
جمعه و سیزدهم ماه رجب    ***    روز میلاد علی میر عرب
علیِ عالیِ اعلا آمد    ***    همسر أمّ أبیها آمد
هادی دین خدا نور مبین    ***    حجّت بالغه و رهبر دین
عاشق و واله حقّ سبحان   ***    قاتل و خصم جنود شیطان
چشمه سار کرم و جود و سخا     ***    مرتضی شافع روز عُقبا
اسد اللّه‏ِ همیشه غالب    ***    یاور حق، پسر بو طالب
مهربان بر غربا و فقرا    ***    بر یتیمان عرب او بابا
آیت روشن حیّ داور    ***    ناصرِ نامورِ پیغمبر
شب تاریک، تو را خفته ندید   ***    علم و ایمان تو چونان خورشید
یا علی دل به هوای تو تپد    ***    هر کجا دل برود جان برود
جان به قربان تو و همسر تو    ***     من فدای تو و چشم تر تو
بی‏ولایت به قیامت خاسر    ***    منکر حق تو باشد کافر
دشمن و خصم علی مطرود است    ***    بی علی هر عملی مردود است
عارفان چون غم عشقت دارند   ***    هستی خود به رهت بسپارند
ای امیر دو سرا مولا جان    ***     اسم ما ثبت نما در دیوان
زانکه مقداد، ثنای تو سرود    ***    شافعش باش به روز موعود

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

شیر خدا، شاه ولایت علی    ***   صیقلی ذکر خفی و جلی
روز احد چون صف هیجا گرفت   ***    تیر مخالف به تنش جا گرفت
غنچه پیکان، بگل او نهفت   ***    صد گل راحت زگل او شکفت
روی عبادت سوی محراب کرد    ***    پشت‏بدرد سر اصحاب کرد
خنجر الماس چو بفراختند    ***     چاک بر آن چون گلش انداختند
غرقه بخون، غنچه زنگارگون    ***    آمد از آن گلبن احسان برون
گل گل خونش به مصلا چکید    ***    گفت چو فارغ زنماز آن بدید
این همه گل چیست ته پای من    ***   ساخته گلزار مصلای من
صورت حالش چو نمودند باز    ***    گفت که سوگند بدانای راز
کز الم تیغ، ندارم خبر    ***   گرچه زمن نیست‏خبردارتر
طایر من سدره نشین شد چه باک    ***    گر شودم تن چو قفس چاک چاک
«جامی‏» از آلایش تن پاک شو    ***    در قدم پاکروان خاک شو
باشد از آن خاک بگردی رسی    ***    گرد شکافی و بمردی رسی

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

اشعار ولادت امام جواد (ع) (در بغل امشب يكى قرص قمر دارد رضا )

در بغل امشب يكى قرص قمر دارد رضا

بر زبان شكر خداى دادگر دارد رضا

بارگاه زاده موسى چراغان مى شود

در حريمش جشن ميلاد پسر دارد رضا

اِقتران مهر و مه گرديده امشب، يا مگر

نور چشمانش محمد را به بر دارد رضا

بر امام هشتمين حق كرده فرزندى عطا

زين پسر پيغام تبريك از پدر دارد رضا

آمد آن يكتا دُر عصمت كه بر ميلاد او

تهنيت از حضرت خيرالبشر دارد رضا

بر عقيمى آن كه بر فرزند موسى طعنه زد

گو بيا امشب ببين نور بصر دارد رضا

در كنار مهد او بنشسته بيدار و به لب

ذكر خواب از بهر طفلش تا سحر دارد رضا

ذكر خواب از بهر او مى گويد و گريان بود

من نمى دانم چرا چشمان تر دارد رضا

گاهى از اين موهبت شاد است و گاهى دل غمين

چون كه از پايان كار او خبر دارد رضا

«خسرو» از مداحى او مى كند بس افتخار

گر بدين منصب مدامش مفتخر دارد رضا

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

آسمان ستاره باران - مدينه شکوفه باران

بوزد به گل عزاران - بوي عطر نو بهاران

به بهشت همره حوران - حضرت فاطمه خندان

به صداي منجلي گويند عرض و سما

آمده پور علي آمده ابن الرضا

--

مدينه پر از سروره - چشم دشمن همه کوره

دل شيعه پر نوره - غرق شادي و سروره

همه گي با اين اشاره - ميگن امشب شب سوره

به صداي منجلي گويند عرض و سما

آمده پور علي آمده ابن الرضا

--

دلت و زغم رها کن - امشب و بيا صفا کن

بيا دلبر و صدا کن - براي فرج دعا کن

بگو با عزيز زهرا - قسمتم کرببلا کن

به صداي منجلي گويند عرض و سما

آمده پور علي آمده ابن الرضا

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

دلم در بند گيسوي جواده

قتيل تيغ ابروي جواده

الهي بي تو من شادي نبينم 2

زبند زلف تو 2 هرگز من آزادي نبينم

-

همونکه دلبره آمد خوش آمد

به عالم سروره آمد خوش آمد

جواد ابن الرضا 2 فرزند حيدر2

که دوم کوثره2 تاج سره آمد خوش آمد

-

خدا ريحانه دردانه داده

به ما هم يک دل ديوانه داده

رضا بابا شده2 ريحانه مادر2

پس از عمري ورا2 دردانه يکدانه داده

---

شب شادابي سلطان طوسه

جوادش را نموده غرق بوسه

چه ماهه اين پسر2 نه اشتباهه2

که خورشيد دل 2 سلطان علي شمس الشموسه

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

دوباره تو باغ عترت سرزده سرو رشيدي

که امام رضا (ع) به يمنش مي ده به شيعه ها عيدي

خداي جود وکرم سايه اش روي سرم

تب و تابم ذکر نابم يا جواد الائمه ادرکني

--

شب شور وشب عشقه شب آيه هاي کوثر

کور بشه چشم کسي که به آقامون گفته ابتر

کوري چشم حسود اومده خداي جود

تب و تابم ذکر نابم يا جواد الائمه ادرکني

--

دلاي عاشق وشيدا تو نشاط وشوروشينه

مرغ سينه هامون امشب ميهمان تو کاظمينه

نهمين نور ولا قوت قلب رضا(ع)

تب و تابم ذکر نابم يا جواد الائمه ادرکني

--

مي بينم تو خواب ورويا تو حريم تو نشستم

برات کرب وبلا رو دادي از وفا به دستم

اي نگار بي قرين يا جواد العالمين

تب و تابم ذکر نابم يا جواد الائمه ادرکني

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

(شادي كل عباد است عباد است عباد)

شادي كل عباد است عباد است عباد

فتح ابواب مراد است مراد است مراد

شادي و شور، جهاد است جهاد است جهاد

عيد ميلاد جواد است جواد است جواد

مظهر عفو رحيم است رحيم است رحيم

كه كريم ابن كريم است كريم است كريم

حبّذا شمس ولايت قمرت بخشيدند

بصر نوري و نور بصرت بخشيدند

قرص خورشيد به وقت سحرت بخشيدند

خود جوادي و جواد دگرت بخشيدند

گشته از فيض گلت بيت ولايت گلشن

ديده‌ات باد به ديدار محمد روشن

اين پسر مظهر حسن احد دادگر است

اين پسر خلق زمين را و زمان را پدر است

اين پسر همچو پدر بضعة خيرالبشر است

اين پسر از همه خوبان جهان خوب‌تر است

اين پسر هستِ رضا هستِ رضا هستِ رضاست

همچو قرآنِ محمد به سر دستِ رضاست

اين جواد است كه جود آمده جود از كرمش

خواهد ار جود كند ظرف وجود است كمش

جود آرد همه شب سجده به خاك قدمش

ماه و خورشيد بود گرم طواف حرمش

هر طرف روي كند باز مه محفل ماست

حرمش كعبه جانها به حجاز دل ماست

حامد خالق و دردانة محمود است اين

به جمال ازلي شاهد و مشهود است اين

کنز مخفي ابد را در مقصود است اين

گوهر هشت سپهر كرم و جود است اين

صاحبان كرم و جود جوادش گويند

كعبة اهل دل و باب مرادش گويند

اي به هر لحظه دو صد جان و سرم قربانت

نيست چيزيم که گويم، هنرم قربانت

جان چه قابل كه ز جان خوب‌ترم قربانت

پدرت گفت كه جان پدرم قربانت

تو به تن روح و به سر شور و به دل آرامي

رضوي روي، علي خوي و محمد نامي

كل هستي چو كف دست به پيش نظرت

دو مطيعند و غلامند، قضا و قدرت

هر كجا پاي نهي علم بود پشت سرت

پور اكثم زده زانوي تلمّذ به برت

به خدايي كه تو را داده چنين جاه و مقام

تو ولي نعمت مايي و امام ابن امام

پور هارون ستمگر چو مقام تو شناخت

رنگ از چهره، قرار از دل و هوش از سر باخت

آتشي بود كه در شعلة نور تو گداخت

گوئيا قلب ورا نطق تو از كار انداخت

خبري تازه ز اسرار الهي گفتي

از هوا و مه و ابر و يم و ماهي گفتي

اي وجود تو همه شاهد يكتايي تو

قلم صنع كند فخر به زيبايي تو

ماه حيرت زدة حسن تماشايي تو

زنده هر مرده دل از فيض مسيحايي تو

رضوي ماه رضا جلوة تو در دل ماست

دست ما خالي و جود تو همه حاصل ماست

كيست تا چون تو به يك قطره دو دريا بدهد

به گدا بيشتر از ثروت دنيا بدهد

با كلامش همه را شهد مصفا بدهد

حرز مادر را بر قاتل بابا بدهد

اي هماره كرم و جود و عطا زندة تو

جود كن جود كه جود است برازندة تو

من كيم خاك گدايان سر كوي توام

خالي ام از همه و پر ز هياهوي توام

تشنه‌ام تشنه ولي تشنه لب جوي توام

ميثم بي سر و پايم كه ثنا گوي توام

گر چه قابل نبود دم زدنم وقف شماست

قلم و طبع و زبان و سخنم وقف شماست

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

(امشب زمين و آسمان بايد چراغانى شود )

امشب زمين و آسمان بايد چراغانى شود

سرتاسر روى زمين از گُل، گل افشانى شود

بلبل به عشق روى گل مست غزلخوانى شود

اَكناف عالم سربه سر تزيين و نورانى شود

وآنگه ملك آماده پُست نگهبانى شود

جبرييل مأمور از پى گهواره جنبانى شود

چون حجت بر حقّ حق محبوب معبود آمده

يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

در دهم ماه رجب ماهى ز يثرب سر زدى

كز مقدمش روح الامين در عرش بال و پر زدى

وز پرده دل نعره الله اكبر بر زدى

كامروز ذات حق شرر بر تار و پودش برزدى

بر تارك خلق جهان زين مژده حق افسر زدى

ساقى كوثر زين خبر فرياد شادى برزدى

كز بهر يارى بشر سرمايه سود آمده

يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

از يمن اين زيباپسر وا شد گره از كار ما

شد سايه لطف خدا شامل به حال زار ما

وز رحمت حق شد عيان از پشت پرده يار ما

تا آن كه گردد جود او سرمايه بازار ما

روشن شده از نور او چون روز شام تار ما

با دلربايى دل برد از دست ما دلدار ما

برگو تو بر خلق جهان آن روز موعود آمده

يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

او آمده احيا كند با جود خود موجود را

پاينده سازد در جهان او پرچم محمود را

سازد مشخص بهر ما راه زيان و سود را

راضى كند با طاعتش او خالق معبود را

خاموش سازد در جهان او آتش نمرود را

گسترده سازد بهر ما او خوان لطف جود را

در كان هستى هرچه بود از جود موجود آمده

يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

او آمده با علم خود مشت عدو را وا كند

يحيى ابن اكثم را به يك ايماى خود رسوا كند

اسلام را با منطقش جاويد و پابرجا كند

صدها هزاران راز را بهر بشر افشا كند

كو مجرى حكم خدا از نسل محمود آمده

يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

مانند احمد خُلق او تا شهره آفاق شد

در زهد و تقوا چون على در ملك هستى طاق شد

مانند زهرا عصمتش سرچشمه اشراق شد

در بردبارى چون حسن نزد همه مصداق شد

همچون حسين بن على فرمانده عشاق شد

گاه عبادت بنده صد يوسف و اسحاق شد

چون عابدين در بندگى مسجود معبود آمده

يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

مانند باقر علم او زينت دهد اسلام را

با شيوه صادق كند هوشيار خاص و عام را

با فكر بِكر خويشتن او پخته سازد خام را

چون موسى جعفر كند اجرا همه احكام را

همچون رضا بر هم زند ديباچه اوهام را

شيرين كند از بهر ما او تلخى ايام را

كز بهر ما «ژوليده»گان اين عيد مسعود آمده

يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

ولادت امام جواد (ع) - دهم ماه رجب، عیدِ جواد، ابن رضاست

دهم ماه رجب، عیدِ جواد، ابن رضاست
عطر ریحانه ز ریحانه در امواج فضاست
بـه رضا دسته گلی کرده خداونـد عطا
که گلستان وجود از نفسش روح فزاست
این جواد است، جواد است، جواد است، جواد
که همان بحر وسیع کرم و جود خداست
خط و خالش همه آیات خداوند مجید
طاق ابروش، همان قبلۀ ارباب دعاست

نـه فقط نـام محمد که ز سر تـا قدمش
خلق وخوی وشرف وقدر محمد پیداست
روی نادیده بـه رویش همه لبخند زنید
رونمایش گل لبخند عروس زهراست
ذره‌ای بوده ز خورشید جمالش خورشید
قطره‌ای خُرد ز دریای عطایش دریاست
کرم از روز ازل سائل کـوی کرمش
جود تا شام ابد بر در این خانه گداست
جان مرده شود از فیض نگاهش زنده
خاک زوّار درش بر دل بیمار، شفاست
کوثر حجت هشتم که ده مـاه رجب
آفتاب رخ او قلب رضا را آراست
نام نیکوش محمد، لقب اوست جواد
تـقی متقی و روح بـلند تـقواست
هشت دریای ولایت بـود اینش گوهر
گوهری که سه دُرّ درج شرف را دریاست
همچو قرآن محمد به سردست علی است
جان عالم بـه فدایش که شبیه باباست
رخ رضا، حُسن رضا، خلق رضا، خوی رضا
پای تا سر همه مرآت کمالات رضاست
کاظمینش حرم امن الهی شب و روز
حرمش کعبۀ دل، قبلۀ ارباب دعاست
وسعت ملک خدا دایرۀ رحمت اوست
همه جا ملک خدا، جایی اگر نیست کجاست؟
پور اکثم چو به پیش سخنش گشت ذلیل
مرگ خود را ز خدا زادۀ هارون می‌خواست
در پی مسئله‌ای داد هزاران پـاسخ
که علومش همه میراث رسول دو سراست
طفل نـه ساله بـه کل علما فـائق شد
این قبا جز بـه قد آل علی نایـد راست
وسعت هفت سپهر است بـه ظلِ علمش
سایۀ او به سر مهر و مه و ارض و سماست
داد یک دم خبر از سِرّ ضمیر مأمـون
شاهدم قصه آن ماهی و ابر است و هواست
آنـکه فرمود رضا من بـه فـدایت گردم
چه بگویم به ثنایش به خدا فوق ثناست
قصۀ آمدن و رفتـن او در عالـم
گر بـه تاریخ ببینید شبیه زهراست
ای شما شیعه اثنی عشری فخر کنید
همه گویید جواد ، ابن رضا رهبر ماست
زان سبب در دو جهان اشرف مخلوقاتید
که تولای علی مکتب و آیین شماست
این ولایت که خدا کرده عطایت"میثم"
گر به فردوس کنی روز جزا ناز رواست

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

اى جهان ريزه خوار خوان عطاى تو جواد

اى ز جود تو کرم گشته گداى تو جواد

من چه گويم به مديحت که به قرآن کريم

گفته در آيه ‏ى تطهير خداى تو جواد

عاشر ماه رجب داد خدايت به رضا

که تو راضى به حقى حق به رضاى تو جواد

گل لبخند به لبهاى پيمبر روييد

تا شنيدى خبر نشو و نماى تو جواد

گشت از يمن قدوم تو دل فاطمه شاد

که على گفته جهانى به فداى تو جواد

محو از صحنه تاريخ شود واژه فقر

هر کجا خيمه زند جواد سخاى تو جواد

حاتم از لطف تو بيند نکند دعوى جود

اى بنازم به تو و قدر و بهاى تو جواد

عالمى گشت مصفا ز صفاى قدمت

اى صفا بخش دل خلق صفاى تو جواد

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

مینویسم سر خط نام خداوند رضا
شعر امروز بپرداز به لبخند رضا

آنکه با آمدنش آمده محشر چه کسی ست؟
از تو در آل نبی با برکت تر چه کسی ست؟

آنکه از آمدنش عشق بیان خواهد شد
" عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد "

آسمان! از سر خورشید تو خواب افتاده؟
یا که از چهره ی این طفل نقاب افتاده؟

بی گمان حافظ چشمان تو ابروی تو بود
" دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود "

آسمان از نفسش یک شبه منظومه نوشت
روزی شعر مرا حضرت معصومه (س) نوشت

عدد سائل این خانه زیاد است امروز
شعر وارد شده از باب جواد است امروز

باز با لطف رضا (ع) کار من آسان شده است
کاظمین دلم امروز خراسان شده است

دوست دارم که بگردم حرم مولا را
بوسه باران کنم از یاد تو پایین پا را

بنویسید که تقویم بهاری بشود
روز او روز پسر نام گذاری بشود

خالق از دفتر توحید جناس آورده
جهل این قوم چرا چهره شناس آورده؟

شک ندارم که از این حیله ی ابتر مانده
رو سپیدیست که بر چهره ی کوثر مانده

به رضا (ع) طعنه زدن جای تأسف دارد
گر چه یعقوب شده، مژده ی یوسف دارد

این جوان کیست که معنای قیامت شده است
سند محکم اثبات امامت شده است

گندمی باشد اگر رخ نمکش بیشتر است
با پیمبر (ص) صفت مشترکش بیشتر است

این جوان کیست که سیمای پیمبر (ص) دارد
بنویسید رضا (ع) هم علی اکبر (ع) دارد

اهلبیت آینه ی بی مثل قرآن اند
این جوان کیست که از خطبه ی او حیرانند؟

نسل در نسل، شما مایه ی ایمان منید
من نفس می کشم از اینکه شما جان منید

نزند دشمنت از روی حسادت نظرت
چند روزیست پریشان شدم آقا! پسرت...

غصه ای نیست اگر این همه دشمن دارد
پسرت حرز تو را تا که به گردن دارد

پسرت مثل علی(ع) بوده، امیر است امیر
پسرت چشمه ی جوشان غدیر است غدیر

آخر شعر من از قلب هدف می گذرد
کاظمین تو هم از راه نجف می گذرد

تا ز مولا ننویسیم ادب کامل نیست
چون که بی نام علی (ع) ماه رجب کامل نیست

یا علی (ع) یا اسد الله عنان دست تو است
جلوه کن باز یدالله جهان دست تو است

فرزانه جود و کرم از نسل پاک مصطفى
مهر سپهر علم و دین آمد جواد ابن الرضا
هستى دارد به لب این زمزمه تبریک تبریک یا بنى فاطمه
ریحانه بانوى عفاف گل در چمن آورده است
گنج کمال و معرفت درّى شمین پرورده است
هستى دارد به لب این زمزمه تبریک تبریک یا بنى فاطمه
بابا کنار مهد او دارد به رخسارش نظر
در ذکر لالائى شود گهواره جنبان پسر
هستى دارد به لب این زمزمه تبریک تبریک یا بنى فاطمه
بوى محمّد مى‏ دهد این نوگل بستان دین
فرزند دلبند على جان امام هشتمین
هستى دارد به لب این زمزمه تبریک تبریک یا بنى فاطمه
روشن چراغ علم و دین نور ولایت آمده
نهم ولىّ مؤمنان شمس هدایت آمده
هستى دارد به لب این زمزمه تبریک تبریک یا بنى فاطمه
باشد مبارک مقدم نهم امام شیعیان
بر پیرو آل على تا مهدى صاحب زمان
هستى دارد به لب این زمزمه تبریک تبریک یا بنى فاطمه

رحمت حق

یارضا یارضا، چشم تو روشن
از گلت عالمى گردیده گلشن
ماه رویش جلوه گر بین
نور احمد در پسر بین
نام نیکوى او باشد محمد
خلق ‏وخویش بود مانند احمد
چون جوادش لقب آمد ز سرمد
لطف عامش به ما گردد مخلّد
شیعیان را نغمه گر بین
نور احمد در پسر بین
خرّم از مقدمش کون و مکان شد
با صفا از صفایش جسم و جان شد
رحمت حق از او بر ما عیان شد
بحر جود و کرم بر انس و جان شد
وَه چه زیبا این گوهر بین
نور احمد در پسر بین
از شبستان دین سر زد ستاره
تا کند عالمى بر او نظاره
شاید از جانش گردد اشاره
شیعه را در جزا لطفى دوباره
جود او را سر به سر بین
نور احمد در پسر بین

کوثر دوم

استخاره کردم امشب، تا بنوشم مى دوباره
آیه‏ هاى کوثر آمده رهنمود استخاره
شب شبِ خیر زیاد است
شب شبِ باب المراد است
مى‏ خورم سوگند یارب
کوثر دوم جواد است
اى تقى جان (۴)
بر سر عهد الستم، من ز پیمان برنگشتم
ساقى امشب باده نوشم، باده نوش چار و هشتم
آسمان ریزد ستاره
بر سر این ماه پاره
فاطمه از عرش اعلى
مى‏کند بر او نظاره
اى تقى جان (۴)
اى رضا جان، بوسه باران، کن لب و خال خَدَش را
اى رضا جان، قسمتم کن، تا ببینم مرقدش را
من ز شادى تو شادم
دل به فرزند تو دادم
مى ‏دهى امشب مرادم
عبد درگاه جوادم
اى تقى جان (۴)

نور کبریا

کریم اهل البیت جواد الائمه
گل باغ رضا لاله ى فاطمه
فرخنده مقدمش بر محبّان همه
خجسته عید ابن الرضا مبارک مبارک (۳)
گل یاس زهرا که نامش جواد است
عمر او کم است و عطایش زیاد است
با یادش غربت فاطمه به یاد است
طلعت این مولود زیبا مبارک مبارک (۳)
مولودى که دیده گردیده حیرانش
علىّ بن موسى گهواره جنبانش
گلبوسه مى ‏گیرد مادر از لبانش
با چنین زمزمه مرحبا مبارک مبارک (۳)
در مدینه تابان نور کبریا باشد
قاصد خوش خبر نازل از سما شد
میلاد یگانه فرزند رضا شد
ظهور آیت حق نما مبارک مبارک (۳)
آنکه شد سخاوت بنده‏ ى عطایش
تقى و جواد است شهرت از خدایش
کعبه ى دل ماست صحن باصفایش
عیدى بر ما کند حق عطا مبارک مبارک (۳)
عید آن کو گل امام هشتم است
روا بر درگهش حاجت مردم است
عمه ‏اش معصومه نور چشم قم است
ظهور آیت حق نما مبارک مبارک (۳)

سپهر ولایت

عالم غرق ضیاء شد
روشن چشم رضا شد
شد متولد جواد الائمه
فروزنده ماه بنى فاطمه
گاه سرور اهل ولا شد
فرخنده عید ابن الرضا شد
تابیده مهر عصمت
از سپهر ولایت
آمد نهمین حجت کردگار
نور خدا شد در جهان آشکار
گاه سرور اهل ولا شد
فرخنده عید ابن الرضا شد
مدینه غرق نور است
سر تا بپا سرور است
فرزند دلبند امام هشتم
آمد بدنیا مژده‏اى اهل قم
گاه سرور اهل ولا شد
فرخنده عید ابن الرضا شد

حجّت سرمد

امشب از عرش نوید آمده است
شیعیان عید سعید آمده است
رحمت از حىّ مجید آمده است
نور توحید پدید آمده است
بر تو اى شیعه مبارک بادا
جشن میلاد جوادابن الرضا
آمده لاله ى بستان رضا
گل خوش بوى گلستان رضا
روشن از نور جمال پسرش
شده امشب دو چشمان رضا
بر تو اى شیعه مبارک بادا
جشن میلاد جوادابن الرضا
دهم ماه رجب گشته عیان
نهمین اختر برج ایمان
آفرین باد بر این نوزادى
کز فروغش شده پر نور جهان
بر تو اى شیعه مبارک بادا
جشن میلاد جوادابن الرضا
نهمین حجّت سرمد آمد
جلوه گر شادى بى حد آمد
آنکه همنام محمد آمد
بر همه خلق سرآمد آمد
بر تو اى شیعه مبارک بادا
جشن میلاد جوادابن الرضا

جشن مسعود

از حق منادى با شور و شادى این خوش خبر داد
شاخه ى طوبى نخل تولاّ بار و ثمر داد
جواد آل فاطمه آمد خوش آمد
صلّ على محمّد و آل محمّد
این عید مولود این جشن مسعود بادا مبارک
با این ولادت از حق عنایت بر ما سوا شد
گیتى فروزان از نور روى ابن الرضا
ریحانه ى زهراگل باغ پیمبر
کرد از شمیم خود مشام جان معطّر
این عید مولود این جشن مسعود بادا مبارک
از برج عصمت خورشید رحمت تابنده گردید
ماه رجب را با طلعت خود زیبنده گردید
بر ثامن الحج تقى شد نور دیده
بادا مبارک مقدم این نو رسیده
این عید مولود این جشن مسعود بادا مبارک
عروس زهرا دسته گلى را دارد به سینه
مولود پاکش داده صفا بر شهر مدینه
تقى فروغ دیده ى اهل یقین شد
یگانه فرزند امام هشتمین شد
این عید مولود این جشن مسعود بادا مبارک

ریحانه‏ ى رضا

باده پر کن که شاد شادم، مست پیمانه ى جوادم
دین عشق و جنون گُزیدم، عقل خود را به باده دادم
یا جوادالائمه ادرکنى
من که مستم در این شبانه(۲)
خوانم از نامت عاشقانه
آتش عشق بى مثالت
از دلم مى ‏کشد زبانه
بى مثال و بى بدیلى
بر دل بى دلان امیرى
منشأ عشق لایزالى
جان دل دادگان بگیرى
یا جوادالائمه ادرکنى
یاس و ریحانه ى رضایى
عشق و آرامش و وفایى
گر خدا خوانمت گناه است
بهترین بنده ى خدایى
یا جوادالائمه ادرکنى
تا قیامت به روز محشر
من ز اول به روز آخر
کربلایى اگر نگشتم
بى قرارم ز عشق حیدر
یا جوادالائمه ادرکنى

بحر ولایت

آرزوم اینه که باشم خاک پاى زائرات(۲)
یه روز آخر کنم آقا همه هستیمو فدات
مهر و ولاى تو به خدا، دین من و مذهبمه
لحظه ى شادى و شب غم، یاد تو ماه شبمه
مدد (۲) [(۴)
سائل صحن و سراى کاظمینم آقاجون (۲)
خودتم مى ‏دونى عبد حسینم آقاجون (۲)
اسم قشنگت ابن الرضا، اى گل فاطمه جواد
جلوه نموده در تو همه، جود و سخا و عدل و داد
مدد (۲) [(۴)
غرق وادى ضلالت مى‏ شدم اى دلبرم(۲)
اگه از لطف نمى ‏افتاد، سایه ى تو رو سرم(۲)
تو ابر رحمت بودى و من، قطره ى ناقابل تو
بحر ولایت بودى من، زورق در ساحل تو
مدد (۲) [(۴)

باب مراد

مهر کرامت و سخا آمده
مظهر بخشش خدا آمده
به یک کلام و یک سخن در وجود
ستاره عشق رضا آمده
یار من، بهار من، سر زده شمس مهر و داد
پسر اما رضا، آمده حضرت جواد
گل زهرا مدد، گل زهرا مدد (۲)
سخاوت و بخشش وجود، گوشه چشمى ز تو بود، یا مولا
باب مراد من تویى، گل یاد من تویى، یا مولا
مهر کرامت و سخا آمده
مظهر بخشش خدا آمده
به یک کلام و یک سخن در وجود
ستاره عشق رضا آمده
یار من، بهار من، سر زده شمس مهر و داد
پسر اما رضا، آمده حضرت جواد
گل زهرا مدد، گل زهرا مدد (۲)
مرگ گل بهارى ام وا شده
چه باصفا تمام دنیا شده
به چشم حوریان چه اشک شوق است
شادى حضرت زهرا شده
دل من، حاصل من، محو تماشا شد و بس
همه ى دلخوشى ام، با گل زهرا شد و بس
گل زهرا مدد، گل زهرا مدد (۲)
فصل شکفتن آمده، دلبر من آمده، خوش آمد
آمده سرور همه، نور چشم فاطمه، خوش آمد
مهر کرامت و سخا آمده
مظهر بخشش خدا آمده
به یک کلام و یک سخن در وجود
ستاره عشق رضا آمده
یار من، بهار من، سر زده شمس مهر و داد
پسر اما رضا، آمده حضرت جواد
گل زهرا مدد، گل زهرا مدد (۲)

ستاره ى روشنى

مژده بدید که اومده تاج سر امام رضا، ابن الرضا(۲)
مظهر جود ایزدى گل پسر امام رضا، ابن الرضا
شد گلشن هستى با صفا - گوید دلم با صد نوا
یا سیدى ابن الرضا )مولا( - یا جوادالائمه مدد )مولا( (۲)
مژده بدید که سر زده ستاره ى روشنى چشم رضا، ابن الرضا
به میون آسمون دمیده مهتاب صفا، ابن الرضا
شد گلشن هستى با صفا - گوید دلم با صد نوا
یا سیدى ابن الرضا )مولا( - یا جوادالائمه مدد )مولا( (۲)
مژده بدید که اومده رمز وجود، چشمه ى جود، ابن الرضا، ابن الرضا
طالب جام توام، عید توام، ابن الرضا،ابن الرضا
شد گلشن هستى با صفا - گوید دلم با صد نوا
یا سیدى ابن الرضا )مولا( - یا جوادالائمه مدد )مولا( (۲)

جوان‏ترین امام

ریسه ‏اى از گل ببندید - گلى از باغ و بهار حیدر اومد
آى جوونا گل بریزید - که جوون‏ترین امام و سرور اومد
روى ماه، بى قرینه
سر زده از آسمون ها
یا دمیده، از مدینه
آیه ى عشق جوونا
تا بى قرارى - رفته از قلب و نهادم
رخسار یارى - شده آیینه ى یادم
مثل یه خارى - به کنار گل رخسار جوادم
]ابن الرضایى (۲) گل زهرا گل زهرا یا مولا [ (۴)
قاصدک‏ها رو بخونید - خبر شادى ریحانه بیارند
آسمون‏ها رو بخونید - که ستاره به سر مادر ببارند
تا به آغوش پدر رفت
لبشو به خنده وا کرد
ببره تا، غم بابا
توى صورتش نگاه کرد
این دلبر من - برده دل از هر چى دلبره
در وقت دیدن - مثل رخسار پیمبره
کور باشه دشمن - که نمى‏تونه ببینه آل حیدر
]ابن الرضایى (۲) گل زهرا گل زهرا یا مولا [ (۴)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

مینویسم سر خط نام خداوند رضا
شعر امروز بپرداز به لبخند رضا

آنکه با آمدنش آمده محشر چه کسی ست؟
از تو در آل نبی با برکت تر چه کسی ست؟

آنکه از آمدنش عشق بیان خواهد شد
" عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد "

آسمان! از سر خورشید تو خواب افتاده؟
یا که از چهره ی این طفل نقاب افتاده؟

بی گمان حافظ چشمان تو ابروی تو بود
" دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود "

آسمان از نفسش یک شبه منظومه نوشت
روزی شعر مرا حضرت معصومه (س) نوشت

عدد سائل این خانه زیاد است امروز
شعر وارد شده از باب جواد است امروز

باز با لطف رضا (ع) کار من آسان شده است
کاظمین دلم امروز خراسان شده است

دوست دارم که بگردم حرم مولا را
بوسه باران کنم از یاد تو پایین پا را

بنویسید که تقویم بهاری بشود
روز او روز پسر نام گذاری بشود

خالق از دفتر توحید جناس آورده
جهل این قوم چرا چهره شناس آورده؟

شک ندارم که از این حیله ی ابتر مانده
رو سپیدیست که بر چهره ی کوثر مانده

به رضا (ع) طعنه زدن جای تأسف دارد
گر چه یعقوب شده، مژده ی یوسف دارد

این جوان کیست که معنای قیامت شده است
سند محکم اثبات امامت شده است

گندمی باشد اگر رخ نمکش بیشتر است
با پیمبر (ص) صفت مشترکش بیشتر است

این جوان کیست که سیمای پیمبر (ص) دارد
بنویسید رضا (ع) هم علی اکبر (ع) دارد

اهلبیت آینه ی بی مثل قرآن اند
این جوان کیست که از خطبه ی او حیرانند؟

نسل در نسل، شما مایه ی ایمان منید
من نفس می کشم از اینکه شما جان منید

نزند دشمنت از روی حسادت نظرت
چند روزیست پریشان شدم آقا! پسرت...

غصه ای نیست اگر این همه دشمن دارد
پسرت حرز تو را تا که به گردن دارد

پسرت مثل علی(ع) بوده، امیر است امیر
پسرت چشمه ی جوشان غدیر است غدیر

آخر شعر من از قلب هدف می گذرد
کاظمین تو هم از راه نجف می گذرد

تا ز مولا ننویسیم ادب کامل نیست
چون که بی نام علی (ع) ماه رجب کامل نیست

یا علی (ع) یا اسد الله عنان دست تو است
جلوه کن باز یدالله جهان دست تو است

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |